Dit artikel verschijnt in de januari editie van START’84.

In de aankomende week gaan de equipes van zowel de Dakar als de Classic Dakar de Empty Quarter tegemoet. Een stuk wereld waar niets leeft, waar niemand komt en waar geen wegen of steden zijn. Alleen zand met verschrikkelijk veel duinen. Zullen de deelnemers gaan genieten of komen ze de man met de hamer tegen? In het auto-klassement zijn geen grote aardverschuivingen te verwachten. Regerend kampioen Nasser Al-Attiyah keert met bijrijder Mathieu Baumel terug onder de vlag van het Nederlandse Eurol Lubricants. Samen met de kersverse Zuid-Afrikaanse rally-raidkampioen Giniel de Villiers met bijrijder Dennis Murphy en de equipe Henk Lategan met Brett Cummings vertegenwoordigen ze Toyota GAZOO Racing in de ondertussen vertrouwde Hilux.

Le Dakar markeert de start van het World Rally-Raid Championship (W2RC) seizoen 2023, waarbij Al-Attiyah en Baumel opnieuw de zwaarste cross-countrywedstrijden ter wereld zullen rijden. Het duo gaat bovendien aan alle vijf de rondes van het FIA W2RC deelnemen. Het kampioenschap begint met de Dakar Rally, gevolgd door de Abu Dhabi Desert Challenge eind februari, de Sonora Rally in Mexico in april, de Desafio Ruta 40 in Argentinië eind augustus en als afsluiter de Rally van Marokko, opnieuw gepland voor half oktober.

Mankementen verholpen

Bij het zware materieel lijken de verhoudingen heel anders te liggen dan in de afgelopen jaren. Vanwege hun – idiote – speciale missie zijn de Russen gedwongen afwezig in dit segment. Gaan de Nederlandse truckers hun kansen verzilveren? Het wordt in elk geval dringen, want zeker tien deelnemers zien zichzelf wel op het podium staan aan de finish in Dammam. Zo startte Martin van den Brink met veel vertrouwen in zijn IVECO Powerstar. Het ontbreken van zowel Kamaz Master als MAZ biedt hem een reële kans op een overwinning of een podiumplek in het truckklassement. “Vorig jaar hadden we enkel vier Kamazzen voor ons bij de eindstreep en dan liep ik zelf nog tegen veel problemen aan met het bandenaflaatsysteem en de temperatuur van de motor. Als het blok te heet wordt, levert het vermogen in om zichzelf te sparen. Kun je nagaan dat ik toch nog als vijfde eindigde. Tijdens de tests in onder andere Marokko hebben we kunnen vaststellen dat deze technische mankementen verholpen zijn.”

Superfit

“Met navigator Erik Kofman, in het dagelijks leven werkzaam als luchtverkeersleider op Schiphol, ben ik ervan overtuigd dat we vooraan zullen rijden,” vervolgt Van den Brink. “In ieder geval gaan we het de overige deelnemers in het truckklassement flink moeilijk maken vanuit Eurol Team de Rooy IVECO. Aan de voorbereiding ligt het sowieso niet. Ik ben superfit. Tweemaal per week in de sportschool en wekelijks fanatiek motorcrossen, daar word je sterk van.” Met de trots van een vader waarschuwt de ervaren Dakar-ganger: “Wie jullie echt in de gaten moeten houden is mijn zoon Mitchel. Hij rolde afgelopen jaar met zijn snelle assistentietruck als tiende overall binnen en dat nota bene met een veel zwaarder voertuig, terwijl hij ook nog eens ondersteuning moest verlenen aan teamgenoten. Het kan zomaar zijn dat hij me voorbijrijdt en dat we de rollen omdraaien.”

Torpedo met voordelen

Mitchel van den Brink, die eveneens een IVECO met een torpedofront bestuurt, is wat bescheidener over zijn kansen dan zijn vader. Met Moises Torrallardona als navigator in de cabine en Jarno van der Pol als gespecialiseerde monteur heeft hij echter sterke troeven in handen. “Ik zit nu in mijn vijfde Dakar Rally, waarvan tweemaal achter het stuur van een assistentietruck en nu voor het eerst in een wedstrijdversie. Binnen team Eurol De Rooy IVECO hebben we afgesproken dat alle vier de equipes zich in eerste instantie op de eigen kansen focussen. Pas als er tijdens de rustdag een duidelijke kopman is, wordt bepaald wie zal assisteren en wie voor het podium gaat. Moises heeft verschillende keren genavigeerd bij Gerard de Rooy en prijzen gepakt. We zijn goed op elkaar ingespeeld en in drie weken trainen in Marokko tot een goed team uitgegroeid. Daarnaast biedt de torpedo-IVECO een aantal voordelen ten opzichte van het frontstuurmodel. Hij heeft meer vermogen, is lichter, voorzien van een automatische versnellingsbak en qua zitpositie een stuk comfortabeler. Bovendien accelereert hij veel harder.”

Lange tijd onzeker

Ambitie valt Gert Huzink van het Riwald Dakar Team niet te ontzeggen. Ook hij ziet kans om een podiumplek te bemachtigen. “Ik heb maandenlang doorgebracht in de sportschool en voel me superfit. Verder is de hybride Renault-truck met zijn prachtige concept beresterk.” Het bleef lange tijd onzeker of de ondernemer uit het oosten des lands tijd zou vinden om te kunnen starten voor de 45^e editie van Le Dakar. “Zeven maanden geleden werd ons bedrijf Riwald Recycling, één van ’s werelds modernste spelers in zijn soort, benaderd voor overname. Ondanks de verkoop op 1 januari jongstleden aan ArcelorMittal zal ik er zeker de komende jaren blijven werken. Ten eerste om ervoor te zorgen dat Riwald op dezelfde duurzame manier de recycling blijft uitvoeren, ten tweede om zeker te stellen dat onze medewerkers niks tekortkomen. Ondanks de drukke periode ben ik echter met enorm veel zin aan de Dakar Rally begonnen.”

Accu’s opladen

Enthousiast volgt Huzink: “Voor de vierde keer alweer rijden we met de hybride Renault, die gebouwd is door het Tsjechische MKR Technology. We stellen ons ten doel om CO2-neutraal aan Dakar deel te nemen, maar dat blijkt niet zo eenvoudig. Natuurlijk zouden we de truck vol met accu’s kunnen leggen, maar dan wordt hij veel te zwaar en rijden we achteraan. Bovendien is het dan de vraag of we de finish überhaupt halen. Voor mij geen optie, want ik wil voor in het veld rijden. Winnen vormt het doel, al blijven we de techniek ontwikkelen.” Reglementair is de hybride Renault begrensd op 140 km/h. De dieselmotor heeft 840 pk en daar komt 200 pk aan elektrokracht bij, wat het totaal op 1040 pk brengt. “Als we bergafwaarts rijden, hebben we dit vermogen niet nodig en werkt de elektromotor als een dynamo om de accu’s op te laden. Hij is via de PTO verbonden aan de versnellingsbak en helpt bij een grote vermogensbehoefte de dieselmotor. Daardoor spreken we minder pk’s aan en sparen we brandstof. Ook verlengt het de levensduur van de techniek. Voor het milieu behalen we driemaal winst: een kleinere footprint, minder verbruik van fossiele brandstof en een lagere uitstoot.”